Μοντέρνος σχεδιασμός κήπου στα μέσα του αιώνα

29 Ιανουαρίου, 2023 0 By admin

Το χαμηλό σπίτι του μέσου αιώνα εξισορροπείται από κατακόρυφα στοιχεία: λευκή ερυθρελάτη που κλαίει, οβελίσκους και φυτά όπως ο καπνός, το φλόξ και οι ηλίανθοι. Τα δοχεία είναι vintage. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού εμπνεύστηκε από την επένδυση κέδρου ενός σπιτιού του Frank Lloyd Wright στο Μάντισον του Ουισκόνσιν, για να αντικαταστήσει την επένδυση στο ράντσο του του 1967 με ειδικά αλεσμένο κέδρο. Ο μεγάλος ατσάλινος κώνος είναι ένα εργαλείο σιδηρουργίας του 19ου αιώνα που χρησιμοποιείται για τη σφυρηλάτηση πλήμνων τροχών.

Η Addie, ένα μακρυμάλλη κουτάβι Weimaraner, ποζάρει με τον ιδιοκτήτη Mark McDonald στην είσοδο στεφανωμένη με αμπέλια akebia.

Ο Mark McDonald δεν εφηύρε το Mid-century Modern, φυσικά, αλλά του πιστώνεται ότι το έβαλε στον χάρτη επίπλωσης και διακόσμησης. Τα κομψά, διακριτικά και συχνά με καμπύλες σχέδια ήταν στη μόδα – και όχι πολύ καιρό πριν. Ωστόσο, σε μια εποχή που οι Αμερικανοί συλλέκτες αντίκες ενδιαφέρθηκαν για πολύ παλαιότερα ευρήματα, η McDonald’s έδωσε πίστη στα κομμάτια των μέσων του αιώνα. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970, είχε αποκτήσει μια πολύτιμη μαθητεία με τη Lillian Nassau, μια ειδική στο Art Nouveau και το Art Deco design, και πιο συγκεκριμένα στα έργα του Louis Comfort Tiffany. Ο McDonald, ωστόσο, στράφηκε σε μια ειδικότητα του μοντέρνου των μέσων του αιώνα, βυθίζοντας τον εαυτό του σε εξαντλητικές μελέτες μεγάλων και δευτερευόντων παικτών του κινήματος. Το 1983, άνοιξε το Fifty/50 στο Broadway στο Μανχάταν, μια μπουτίκ που πρωτοστάτησε στην άνοδο της MCM. Είναι γνωστός ως κύριος Μοντερνισμός.

μοντέρνος κήπος στα μέσα του αιώνα — Στο πίσω αίθριο, μια vintage τροφοδοσία πουλιών σε χρώμα σαφράν αντηχεί το χρώμα των μούρων σουμάκ δίπλα σε ένα γλυπτό από ατσάλινη δοκό του σύγχρονου καλλιτέχνη Mark Wasserbach. Τα τρίφυλλα αγγεία χρονολογούνται από τον γ. 1950–60.

Το να είσαι Tastemaker απαιτούσε σημαντική ενέργεια, οπότε αναζητώντας λίγη ησυχία από την καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης, τα McDonald’s αγόρασαν ένα Σαββατοκύριακο και άρχισαν να κηπουρεύουν το οικόπεδό του σε έναν πολυσύχναστο δρόμο. Η κοντινή πόλη Hudson της Νέας Υόρκης κέρδιζε τη δική της θέση στον κόσμο των αντίκες. Τα McDonald’s τελικά άφησαν την πόλη για να δημιουργήσουν κατάστημα εδώ. Εκείνη την εποχή, αυτός και ο σύντροφός του, Ντουέιν Ρέσνικ, αναζήτησαν ένα σπίτι με περισσότερη γη. Βρήκαν το Τέξας Χιλ.

Σπίτια Bluebird είναι διάσπαρτα το πεδίο με τα χρυσά ραβδιά στο πρώτο πλάνο, με θέα στην κοιλάδα Copake και το μακρινό Berkshires.

Ήταν ένα τέντωμα. «Η πρώτη μου αντίδραση ήταν, Κανένας τρόπος», θυμήθηκε ο ΜακΝτόναλντ που σκέφτηκε κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στο Ράντσο το 1967. Το σπίτι χρειαζόταν εκτεταμένες ανακαινίσεις και το ακίνητό του 40 στρεμμάτων χρειαζόταν απεγνωσμένα ένα σχέδιο για να το μεταφέρει στις περασμένες εγκαταλειμμένες αυλές και φράχτες με αλυσίδες. Οι ρίζες του ως επιπλοποιός τον ώθησαν να ξεκινήσει.

Αριστερά: Το γλυπτό από τσιμεντένιο κύβο κάτω από έναν ιαπωνικό σφενδάμι είναι του σύγχρονου καλλιτέχνη Cody Hoyt. οι κύβοι χωρίζουν έξυπνα.
Δεξιά: Η Rudbeckia εφιστά την προσοχή σε μία από τις σφαίρες που τοποθετούνται στον κήπο.

Σήμερα, εκπληκτική θέα στους λόφους που κυλούν απαλά κοντά στο Hudson υποδέχονται τους επισκέπτες στο Texas Hill. Μόλις εκτιμηθεί αυτό το μεγαλείο, η προσοχή στρέφεται στις φυτεύσεις που πλαισιώνουν τις απόψεις. Ο ιδιοκτήτης της γκαλερί και συλλέκτης Mark McDonald έστρεψε τη σχεδιαστική του αίσθηση στο τοπίο γύρω από το σπίτι των μέσων του αιώνα.

Οι στοιβαγμένοι τοίχοι από σχιστόλιθο δημιουργούν κλειστούς χώρους. είναι το πίσω μέρος του τοίχου που περιβάλλει το αίθριο.

«Μόλις άρχισα να δουλεύω στο σπίτι, το ερωτεύτηκα», λέει. Για τον ιστότοπο, προσθέτει: «Ξεκινήσαμε με έναν όμορφο καμβά. Οι προκλήσεις, ωστόσο, ήταν πολλές. Με ισχυρούς ανέμους, βάναυσα χαμηλές θερμοκρασίες χειμώνα, ρηχό έδαφος που μόλις καλύπτει μια εκτεταμένη προεξοχή και θέα αποκλεισμένη από κατάφυτο δάσος, το ακίνητο χρειάστηκε όραμα και αναμόρφωση με τα χρόνια.

Τα τρίδυμα έλατα είναι μεταξύ των διαφόρων κωνοφόρων που φυτεύτηκαν από αυτούς τους ιδιοκτήτες.

Η McDonald είχε ώριμα φυτά, μετακομισμένα από τον προηγούμενο κήπο, ως αρχή. Αυτός και ο Ρέσνικ καθάρισαν τα ενοχλητικά δέντρα για να ανοίξουν τη θέα. Αγόρασαν ώριμα αειθαλή και ταχέως αναπτυσσόμενα μανόλιες για να κάνουν μια δήλωση και να εμποδίσουν τους σκληρούς βόρειους ανέμους. Ένας διακριτικός φράχτης από ελάφια προστατεύει τώρα τα πέντε στρέμματα που περιβάλλουν αμέσως το σπίτι.

Στην πίσω αυλή, ψηλοί θάμνοι αγκαλιάζουν το πλάι του σπιτιού, πλαισιώνουν τη θέα με τσάρτρε *Spirea* ‘Ογκον’, μωβ καπνοδόχος και μπαστούνι του Χάρι Λόντερ. Ένας άλλος κώνος σφυρηλάτησης του 19ου αιώνα αντηχεί ένα δίδυμο στην μπροστινή αυλή.

Οι πρόσφατα σχεδιασμένες αυλές, μια τεράστια βελτίωση σε σχέση με τις προηγούμενες, τμηματοποιούν τον μεγάλο χώρο. Ένας ξύλινος φράκτης φτάνει μέχρι την είσοδο, θάμνοι και κληματαριές που δίνουν ύψος και πλάτος στον κήπο ενώ ο φράχτης παρέχει μια σταθερή οπτική γραμμή απευθείας στην εξώπορτα. Η δομή οδηγεί στο πλάι του σπιτιού στην πίσω βεράντα, όπου η θέα ανοίγει δραματικά. Μια πλαγιά από κυματοειδείς νησίδες είναι φυτεμένη με μεγάλα πολυετή φυτά και φυλλώδεις θάμνους. Στο ευρύτερο πλαίσιο, ήταν σημαντικό να προχωρήσουμε σε μεγάλες και τολμηρές φυτεύσεις.

Αριστερά: Το μπαμπού Dwarf Greenstripe κρατά την όχθη σε έναν φράχτη από πεύκο που ορίζει και περικλείει τις μπροστινές αυλές.
Δεξιά: Κοντά στο μονοπάτι της εισόδου, η McDonald έχει τοποθετήσει ένα κινητικό γλυπτό τριών δακτυλίων από βιομηχανικά τμήματα διάσωσης. είναι του Mark Wasserbach από το Hudson, NY

Οι επιλογές είναι κλασικές. Η McDonald ερεύνησε προσεκτικά τα πολυετή φυτά, τους θάμνους και τα δέντρα που θα μπορούσαν να επιβιώσουν στη δύσκολη τοποθεσία, ενώ παρείχαν τις πινελιές Chartreuse και μπορντό που και οι δύο εταίροι βρίσκουν ελκυστικές. Τα γλυπτά και οι επιλογές δοχείων δίνουν σε αυτόν τον κήπο μια μοναδική προσωπικότητα. Σε ένα πραξικόπημα, η McDonald’s αγόρασε 30 αδιάβροχα δοχεία από ένα κτήμα στο Westchester της Νέας Υόρκης, όλα τυπικά των μέσων του αιώνα. Είναι επίσης πασπαλισμένος σε σφαίρες, οβελίσκους και κύβους που αισθάνονται κατάλληλοι. Τα μεταλλικά στοιχεία βιομηχανικής εποχής παρουσιάζονται σε έξυπνα παραδοτέες στιγμές. Η τέχνη είναι επιδέξια και νηφάλια, τόσο καλά ενσωματωμένη στη φύση που τίποτα δεν φαίνεται αναγκαστικό ή επιδεικτικό. Όταν στέλνεται έξω για παιχνίδι, το MCM είναι τόσο ελκυστικό όσο και μέσα.